A w lipcu, jak to w lipcu...

Lipiec. Piękny miesiąc, który zawsze cieszył wszystkich uczniów w takim stopniu, że sami nie wiedzieliśmy co zrobić z taką ilością wolnego czasu. Dziś będąc matką, jedyne co jest dla mnie w lipcu inne to pogoda. Dalej mam możliwość wyjazdów, ale nie ma tu raczej mowy o odpoczynku. Pamiętam jak 3 lata temu leżałam z F. na plaży w Sopocie patrząc na małe dzieciaki i rozmyślałam z nim na głos, jak fajnie będzie przyjechać kiedyś tu z naszą pociechą. Czas minął szybko. Dziś nasze szczęście jest już na świecie i postanowiło znacznie utrudniać nam podróże od jakiegoś czasu, protestując w foteliku samochodowym na prawdę głośno, że nie ma zamiaru w nim siedzieć, a już tym bardziej spać. Ale mimo wszystko planujemy...wyjazd do Warszawy, nad morze, do Wrocławia. Wyjazdy gdzie tylko się da. Wyjazdy we troje. Takie rodzinne. Takie o jakich zawsze marzyłam. Póki co, by nie dusić się w czterech ścianach w tak piękną pogodę, spędzamy całe dnie w ogrodzie. Delektujemy się sobą i cieszymy piękną pogodą. Co jakiś czas chowamy się do chłodnego pomieszczenia, by chwilę odetchnąć. To wszystko jest takie piękne. Sprawia, że codzienność nie rozczarowuje, a wręcz przeciwnie. Uszczęśliwia Nas. Czuję, że to miejsce, ten dom rodzinny, z którego chcę czasem uciekać coraz bardziej staje się moim miejscem na ziemi, w którym czuję tak dobrze jak u babci. Dziś rozłożyłam z siostrą basen i czekamy aż nasza mama przywiezie nam mniejsze dla naszych pociech. Cholera. Skoro tak bardzo cieszy mnie ten fakt, to jak bardzo muszą cieszyć się nasze dzieci. Kocham robić im prezenty. Kocham je uszczęśliwiać, dawać im to czego ja nie miałam. Tak bardzo chciałabym, by miały w życiu wszystko czego zapragną. Potrafię wyprzedać pół swojej szafy, by uzbierać jej na wymarzone łóżeczko. Potrafię powiedzieć sobie : "Dobra nie będę teraz kupować sobie kosmetyków, przecież jest lato. Kupię coś Poli". Nie jestem osobą, która kupuje tony rzeczy dla dziecka kompletnie mu nie potrzebnych. Ale jeśli chodzi o to co się przyda - nie oszczędzam na tym. I mimo, że to miłość matki do dziecka jest najważniejsza - to i tak chcę, by Ona miała wszystko co najlepsze. Nawet jeśli miałabym sobie czegoś odmówić.

Lipiec jest też miesiącem, w którym pogoda zaskakuje. Przynajmniej w tym roku. Jeszcze kilka dni temu pogoda była na prawdę marna, a w niektórych rejonach Polski było wręcz zimno. Dziś siedzę pod parasolką kryjąc się przed tymi silnymi promieniami słońca. W końcu wyjęłam z szafy zakupiony w Gdyni kombinezon, który urzekł mnie tym co kocham najbardziej. Delikatnym, pięknym wzorem. Oprócz cudownego wzoru i wysokiej jakości, o której każdy kto kupuje w KappAhl wie, jestem zadowolona jeszcze z jednej rzeczy. Ostatnio Pola mając fazę na branie wszystkiego do buzi, zaczęła to robić również z bluzkami . Łapie za ich koniec, odsłania brzuch, który często też przez przypadek sobie zadrapie i bierze bluzkę do buzi. Kombinezon okazał się idealnym rozwiązaniem i przynajmniej jest ciągle na swoim miejscu, a nie jak bluzki - pod szyją. Gorzej już z butami, bo Pola opanowała do perfekcji umiejętność ich ściągania. Ale mimo wszystko...to zestawienie wygląda dla mnie pięknie. A rzeczy, które się na nie składają zdecydowanie są moimi faworytami. Ach, chciałoby się mieć w swojej szafie takie same cudowności w rozmiarze L ... ;)

Co obecnie w szafach Waszych dzieci jest Waszym faworytem?

Co Pola ma na sobie?

kombinezon - KappAhl

sandałki - ZARA